ХВИЛЮЮЧИЙ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[хвиел`у́йучий] який викликає хвилювання

відмінок чол. р. жін. р. сер. р. множина
називний [хвиел`у́йучий] [хвиел`у́йуча] [хвиел`у́йучеи] [хвиел`у́йуч’і]
родовий [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучойі] [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучиех]
давальний [хвиел`у́йучому] [хвиел`у́йуч’ій] [хвиел`у́йучому] [хвиел`у́йучием]
знахідний [хвиел`у́йучий], [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучу] [хвиел`у́йучеи] [хвиел`у́йучиех], [хвиел`у́йуч’і]
орудний [хвиел`у́йучием] [хвиел`у́йучойу] [хвиел`у́йучием] [хвиел`у́йучиемие]
місцевий [хвиел`у́йучому], [хвиел`у́йуч’ім] [хвиел`у́йуч’ій] [хвиел`у́йучому], [хвиел`у́йуч’ім] [хвиел`у́йучиех]

[хвиел`у́йучий]

відмінок чол. р. жін. р. сер. р. множина
називний [хвиел`у́йучий] [хвиел`у́йуча] [хвиел`у́йучеи] [хвиел`у́йуч’і]
родовий [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучойі] [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучиех]
давальний [хвиел`у́йучому] [хвиел`у́йуч’ій] [хвиел`у́йучому] [хвиел`у́йучием]
знахідний [хвиел`у́йучий], [хвиел`у́йучого] [хвиел`у́йучу] [хвиел`у́йучеи] [хвиел`у́йучиех], [хвиел`у́йуч’і]
орудний [хвиел`у́йучием] [хвиел`у́йучойу] [хвиел`у́йучием] [хвиел`у́йучиемие]
місцевий [хвиел`у́йучому], [хвиел`у́йуч’ім] [хвиел`у́йуч’ій] [хвиел`у́йучому], [хвиел`у́йуч’ім] [хвиел`у́йучиех]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.