РОЗКАЗУВАТИ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[розка́зуватие]

Інфінітив [розка́зуватие], [роска́зуватие]
  Однина Множина
Наказовий спосіб
1 особа   [розка́зуймо], [роска́зуймо]
2 особа [розка́зуй], [роска́зуй], [розка́зуйно], [роска́зуйно] [розка́зуйтеи], [роска́зуйтеи]
Майбутній час
1 особа [розка́зуватиему], [роска́зуватиему] [розка́зуватиемеим], [роска́зуватиемеим], [розка́зуватиемеимо], [роска́зуватиемеимо]
2 особа [розка́зуватиемеиш], [роска́зуватиемеиш] [розка́зуватиемеитеи], [роска́зуватиемеитеи]
3 особа [розка́зуватиемеи], [роска́зуватиемеи] [розка́зуватиемут`], [роска́зуватиемут`]
Теперішній час
1 особа [розка́зуйу], [роска́зуйу] [розка́зуйеим], [роска́зуйеим], [розка́зуйеимо], [роска́зуйеимо]
2 особа [розка́зуйеиш], [роска́зуйеиш] [розка́зуйеитеи], [роска́зуйеитеи]
3 особа [розка́зуйеи], [роска́зуйеи] [розка́зуйут`], [роска́зуйут`]
Минулий час
чол. р. [розка́зуваў], [роска́зуваў] [розка́зувалие], [роска́зувалие]
жін. р. [розка́зувала], [роска́зувала]
сер. р. [розка́зувало], [роска́зувало]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.