ПОНУРУВАТИЙ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[поуну́руватий]

відмінок чол. р. жін. р. сер. р. множина
називний [поуну́руватий] [поуну́рувата] [поуну́руватеи] [поуну́руват`і]
родовий [поуну́руватого] [поуну́руватойі] [поуну́руватого] [поуну́руватиех]
давальний [поуну́руватому] [поуну́руват`ій] [поуну́руватому] [поуну́руватием]
знахідний [поуну́руватий], [поуну́руватого] [поуну́рувату] [поуну́руватеи] [поуну́руватиех], [поуну́руват`і]
орудний [поуну́руватием] [поуну́руватойу] [поуну́руватием] [поуну́руватиемие]
місцевий [поуну́руватому], [поуну́руват`ім] [поуну́руват`ій] [поуну́руватому], [поуну́руват`ім] [поуну́руватиех]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.