ЗВІРУВАТЕ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[зв’ірува́тий]

відмінок чол. р. жін. р. сер. р. множина
називний [зв’ірува́тий] [зв’ірува́та] [зв’ірува́теи] [зв’ірува́т`і]
родовий [зв’ірува́того] [зв’ірува́тойі] [зв’ірува́того] [зв’ірува́тиех]
давальний [зв’ірува́тому] [зв’ірува́т`ій] [зв’ірува́тому] [зв’ірува́тием]
знахідний [зв’ірува́тий], [зв’ірува́того] [зв’ірува́ту] [зв’ірува́теи] [зв’ірува́тиех], [зв’ірува́т`і]
орудний [зв’ірува́тием] [зв’ірува́тойу] [зв’ірува́тием] [зв’ірува́тиемие]
місцевий [зв’ірува́тому], [зв’ірува́т`ім] [зв’ірува́т`ій] [зв’ірува́тому], [зв’ірува́т`ім] [зв’ірува́тиех]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.