ДИКУВАТА — ТРАНСКРИПЦІЯ
[диекува́тий]
відмінок | чол. р. | жін. р. | сер. р. | множина |
називний | [диекува́тий] | [диекува́та] | [диекува́теи] | [диекува́т`і] |
родовий | [диекува́того] | [диекува́тойі] | [диекува́того] | [диекува́тиех] |
давальний | [диекува́тому] | [диекува́т`ій] | [диекува́тому] | [диекува́тием] |
знахідний | [диекува́тий], [диекува́того] | [диекува́ту] | [диекува́теи] | [диекува́тиех], [диекува́т`і] |
орудний | [диекува́тием] | [диекува́тойу] | [диекува́тием] | [диекува́тиемие] |
місцевий | [диекува́тому], [диекува́т`ім] | [диекува́т`ій] | [диекува́тому], [диекува́т`ім] | [диекува́тиех] |
Коментарі
Останні коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.