ДИКУВАТА — ТРАНСКРИПЦІЯ

[диекува́тий]

відмінок чол. р. жін. р. сер. р. множина
називний [диекува́тий] [диекува́та] [диекува́теи] [диекува́т`і]
родовий [диекува́того] [диекува́тойі] [диекува́того] [диекува́тиех]
давальний [диекува́тому] [диекува́т`ій] [диекува́тому] [диекува́тием]
знахідний [диекува́тий], [диекува́того] [диекува́ту] [диекува́теи] [диекува́тиех], [диекува́т`і]
орудний [диекува́тием] [диекува́тойу] [диекува́тием] [диекува́тиемие]
місцевий [диекува́тому], [диекува́т`ім] [диекува́т`ій] [диекува́тому], [диекува́т`ім] [диекува́тиех]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.