МУРАВЛИНИЙ — ЕТИМОЛОГІЯ

мурава́ «мурашня» (зб.)

псл. *morv-j-;
споріднене з ав. maoirῑ(š), ірл. moirb, дісл. maurr, дінд. vamrῑ, vamráḥ, лат. formica ‹ *mormi(ca) «тс.»;
іє. *mоrṷі;
др. *моровзмінилось у мурав-, очевидно, під впливом мурава́ «моріг»;
р. мураве́й, [мураве́ль], бр. мура́шка, п. mrówka, ч. mravenec, слц. mravec, вл. mrowja, нл. mroja, полаб. morvĕ, болг. мра́ва, [мра́вка], м. мрава, схв. мрȃв, слн. mrávlja, стсл. мравии;
Фонетичні та словотвірні варіанти

маранди́ль «мурашка»
мораве́й
мора́ль
моранде́ль
моранди́ль
мора́ха
мора́шка
мра́чка
мурав «тс.»
мура́в'їний
мура́в'яний
мураве́й
мураве́ль
мураве́льний «мурашиний»
мурави́й
мурави́ний
мурави́ця «мурашня» (зб.)
мурави́ще «мурашник»
мураві́ння
мура́віч
мура́вка
муравли́ний
муравли́ння
муравли́сько
муравли́ще
муравлю́ха «мурашиний лев»
муравля́к «тс.»
муравля́р «мурашкоїд, Myrmecophaga» (зоол.)
мура́вник
муравча́ний
мураге́ль
мура́йка
мура́ль
муральовий
муранде́ль
муранди́ль
муранді́й
муранділь
мура́нин
мура́х «тс.»
мура́ха «те.; мурашиний лев, Myrme(co)leon formiearius L. Ж»
мурашва́ (зб.) «мурашня»
мураши́ний
мура́шка
мурашко́вина «тс.»
мура́шни́к
мурашня́ (зб.)
муращо́к «мурашка О; велика лісова мурашка Ж»
мурва́нь «мурашка»
мурма́нька
мурма́ньчий
муря́вка
муряндже́й
муря́нка
мурянча́ний
муря́нчачий
муря́нчий «тс.»
муря́ньок
муря́х
муря́шок «ТС.»
Етимологічні відповідники

Слово Мова
maoirῑ(š) авестійська
мура́шка білоруська
мра́ва болгарська
mrowja верхньолужицька
vamrῑ давньоіндійська
maurr давньоісландська
*моровзмінилось давньоруська
moirb ірландська
formica ‹ *mormi(ca) «тс.» латинська
мрава македонська
mroja нижньолужицька
morvĕ полабська
mrówka польська
*morv-j- праслов’янська
мураве́й російська
мрȃв сербохорватська
mrávlja словенська
мравии старослов’янська
мураве́ль українська
мра́вка українська
mravenec чеська
cлц. mravec чеська
vamráḥ ?
*mоrṷі ?
мурава́ «моріг» ?
Етимологічний словник української мови Інституту мовознавства ім. О.О. Потебні НАН України