КЕНАР — ЕТИМОЛОГІЯ

кана́р «Serinus canaria» (орн.)

через посередництво французької (фр. canari «тс.») і російської (частково польської) мов запозичено з іспанської;
ісп. canario «тс., канарський», як і нлат. avis Canaria «канарський птах» або «птах з Канарських островів», походить від назви Канарських островів (східне узбережжя Африки), що є батьківщиною птаха;
назва островів повʼязана з лат. canis «собака» (на них розводилась особлива порода собак);
р. канаре́йка, [кана́рка], бр. канарэ́йка, [кана́рок, кана́рка], п. kanarek, ст. [kanarka], ч. kanárek, kanár, слц. kanárik, вл. нл. kanarik, болг. кана́рче, м. канарка, схв. кана́рац, канари́нац, канàрӣнка, слн. kanárec, kanárka, kanárček;
Фонетичні та словотвірні варіанти

канаре́йка
канаре́йко
канари́ха
кана́рка
кана́рковий
кана́рок
кена́р
Етимологічні відповідники

Слово Мова
канарэ́йка білоруська
кана́рок білоруська
кана́рка білоруська
кана́рче болгарська
kanarik верхньолужицька
canario «тс., канарський» іспанська
canis «собака» (на них розводилась особлива порода собак) латинська
канарка македонська
kanarik нижньолужицька
avis Canaria «канарський птах» новолатинська
kanarek польська
kanarka (ст.) польська
канаре́йка російська
кана́рка російська
кана́рац сербохорватська
канари́нац сербохорватська
канàрӣнка сербохорватська
kanárik словацька
kanárec словенська
kanárka словенська
kanárček словенська
canari французька
kanárek чеська
kanár чеська
Етимологічний словник української мови Інституту мовознавства ім. О.О. Потебні НАН України