LAGUNA — ЕТИМОЛОГІЯ
лагу́на «неглибока морська затока»
запозичене, можливо, через посередництво російської і, далі, німецької мов (н. Lagúne «лагуна») з італійської;
іт. laguna «лагуна» походить від лат. lacūna «калюжа», пов’язаного з lacus «озеро», спорідненим з ірл. loch «тс.», дангл. lagu «море, ріка, вода ». гр. λάκκος «став, яма», псл. loky «калюжа», болг. ло́ква, схв. лȍква, слн. lókva, стсл. локы «тс.»;
р. бр. болг. схв лагу́на, п. ч. вл. laguna, слц. слн. lagúna;
Етимологічні відповідники
Слово | Мова |
лагу́на | білоруська |
ло́ква | болгарська |
лагу́на | болгарська |
laguna | верхньолужицька |
λάκκος «став, яма» | грецька |
lagu «море, ріка, вода | давньоанглійська |
loch «тс.» | ірландська |
laguna «лагуна» | італійська |
lacūna «калюжа» | латинська |
lacus «озеро» | латинська |
Lagúne | німецька |
Lagúne | німецька |
laguna | польська |
loky «калюжа» | праслов’янська |
лагу́на | російська |
лȍква | сербохорватська |
лагу́на | сербохорватська |
лагу́на | сербохорватська |
лагу́на | сербохорватська |
lagúna | словацька |
lókva | словенська |
lagúna | словенська |
локы «тс.» | старослов’янська |
laguna | чеська |
Етимологічний словник української мови Інституту мовознавства ім. О.О. Потебні НАН України