CARAFE — ЕТИМОЛОГІЯ
кара́фа «графин»
через польське посередництво запозичено з італійської або французької мови;
іт. caráffa «тс.», caraffina (зменш.), звідки фр. carafe, через іспанську мову (ісп. garrafa «тс.») прийшло з арабської;
ар. garrafa «опукла пляшка» повʼязане з дієсловом garafa «черпати» прасемітського походження або з іменником karʼа «гарбуз» (Lokotsch 54);
р. ст. карафи́н, бр. [карафі́нка], п. karafa, karafka, karafina, ч. слц. вл. karafa, болг. кара́фа, м. карафина, схв. карàфа, слн. karáfa;
Фонетичні та словотвірні варіанти
карафі́нка
«тс.»
кара́фка
Етимологічні відповідники
Слово | Мова |
garrafa «опукла пляшка» | арабська |
garafa «черпати» | арабська |
karʼа «гарбуз» | арабська |
карафі́нка | білоруська |
кара́фа | болгарська |
karafa | верхньолужицька |
garrafa | іспанська |
caráffa «тс.» | італійська |
caraffina (зменш.) | італійська |
карафина | македонська |
karafa | польська |
karafka | польська |
karafina | польська |
карафи́н (ст.) | російська |
карàфа | сербохорватська |
karafa | словацька |
karáfa | словенська |
carafe | французька |
karafa | чеська |
Етимологічний словник української мови Інституту мовознавства ім. О.О. Потебні НАН України