РОЗТРОЩУВАТИ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[розтро́шчуватие]

Інфінітив [розтро́шчуватие], [ростро́шчуватие]
  Однина Множина
Наказовий спосіб
1 особа   [розтро́шчуймо], [ростро́шчуймо]
2 особа [розтро́шчуй], [ростро́шчуй], [розтро́шчуйно], [ростро́шчуйно] [розтро́шчуйтеи], [ростро́шчуйтеи]
Майбутній час
1 особа [розтро́шчуватиему], [ростро́шчуватиему] [розтро́шчуватиемеим], [ростро́шчуватиемеим], [розтро́шчуватиемеимо], [ростро́шчуватиемеимо]
2 особа [розтро́шчуватиемеиш], [ростро́шчуватиемеиш] [розтро́шчуватиемеитеи], [ростро́шчуватиемеитеи]
3 особа [розтро́шчуватиемеи], [ростро́шчуватиемеи] [розтро́шчуватиемут`], [ростро́шчуватиемут`]
Теперішній час
1 особа [розтро́шчуйу], [ростро́шчуйу] [розтро́шчуйеим], [ростро́шчуйеим], [розтро́шчуйеимо], [ростро́шчуйеимо]
2 особа [розтро́шчуйеиш], [ростро́шчуйеиш] [розтро́шчуйеитеи], [ростро́шчуйеитеи]
3 особа [розтро́шчуйеи], [ростро́шчуйеи] [розтро́шчуйут`], [ростро́шчуйут`]
Минулий час
чол. р. [розтро́шчуваў], [ростро́шчуваў] [розтро́шчувалие], [ростро́шчувалие]
жін. р. [розтро́шчувала], [ростро́шчувала]
сер. р. [розтро́шчувало], [ростро́шчувало]
Безособова форма
[розтро́шчувано], [ростро́шчувано]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.