ЗЛУЩУВАТИ — ТРАНСКРИПЦІЯ
[злу́шчуватие]
Інфінітив | [злу́шчуватие] | |
Однина | Множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | [злу́шчуймо] | |
2 особа | [злу́шчуй], [злу́шчуйно] | [злу́шчуйтеи] |
Майбутній час | ||
1 особа | [злу́шчуватиему] | [злу́шчуватиемеим], [злу́шчуватиемеимо] |
2 особа | [злу́шчуватиемеиш] | [злу́шчуватиемеитеи] |
3 особа | [злу́шчуватиемеи] | [злу́шчуватиемут`] |
Теперішній час | ||
1 особа | [злу́шчуйу] | [злу́шчуйеим], [злу́шчуйеимо] |
2 особа | [злу́шчуйеиш] | [злу́шчуйеитеи] |
3 особа | [злу́шчуйеи] | [злу́шчуйут`] |
Минулий час | ||
чол. р. | [злу́шчуваў] | [злу́шчувалие] |
жін. р. | [злу́шчувала] | |
сер. р. | [злу́шчувало] |
Коментарі
Останні коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.