CHUTE — ЕТИМОЛОГІЯ

парашу́т

запозичення з французької мови;
фр. parachute «парашут», букв. «той, що захищає від падіння», утворив французький аеронавт Ф. Бланшар (1753–1809) з компонентів para- «той, що захищає», пов’язаного з іт. parare «захищати, запобігати», і фр. chute «падіння» від ст. cheoite «тс.», нлат. *cadectus, утвореного від *cadēre (лат. cadere) «падати»;
р. парашю́т, бр. болг. парашу́т, ч. parašutista, слц. parašut (з р.), схв. парашѝтист(а);
Фонетичні та словотвірні варіанти

парашути́зм
парашути́ст
парашутува́ти
Етимологічні відповідники

Слово Мова
парашу́т білоруська
парашу́т болгарська
parare «захищати, запобігати» італійська
*cadectus новолатинська
*cadēre «падати» (лат. cadere) новолатинська
cadere новолатинська
парашю́т російська
парашѝтист(а) сербохорватська
parašutр.) словацька
parachute «парашут» французька
chute «падіння» французька
parašutista чеська
Етимологічний словник української мови Інституту мовознавства ім. О.О. Потебні НАН України